نقش ردیابی در بهبود سلامت مواد غذایی
چرا مواد غذایی باید ردیابی شوند؟
مصرف کنندگان خواستار مصرف غذاهای بی خطر و مغذی هستند. آنها همچنین از همه شرکت کنندگان در زنجیره تأمین انتظار به کارگیری شیوه‌های مؤثری دارند تا امکان شناسایی سریع مواد غذایی ناسالم از سطح بازار امکان‌پذیر گردد.
بهبود امنیت مواد غذایی
قابلیت ردیابی مواد غذایی از دید صاحبان کسب‌وکار چیست؟
ازنظر صاحبان کسب‌وکار، ردیابی اطلاع داشتن از جریان اطلاعات و مکان‌های خاص یک محصول در زنجیره تأمین در یک‌زمان معین است. این اطلاعات شامل حرکت محصول از سمت تأمین‌کنندگان به توزیع‌کنندگان، توزیع‌کنندگان به رستوران‌ها و سایر جریانات حرکتی است که بین مکان‌های توزیع‌کننده یا محل‌های مصرف محصول اتفاق می‌افتد.
حرکت محصول از طریق کانال توزیع
برای اینکه سیستم‌های قابلیت ردیابی مواد غذایی به‌درستی اجرا شود همه افراد درگیر در زنجیره تامین، باید به اطلاعات محصول از زمان تولید در مزرعه تا زمان مصرف دسترسی داشته باشند، اما با افزایش پیچیدگی در زنجیره‌های تامین جهانی استفاده از ردیابی محصولات غذایی از آغاز تولید تا زمان مصرف توسط مصرف‌کننده بسیار دشوار شده است.
استاندارد قابلیت ردیابی GS1 جهانی، امکان قابلیت ردیابی مواد غذایی را در مقیاس جهانی امکان‌پذیر ساخته است. مهم نیست که چند شرکت درگیر این پروژه هستند و یا اینکه مواد غذایی از چه تعدادی از مرزها در طول زنجیره تامین عبور می‌کند تا به دست مصرف‌کننده برسند.
ردیابی نقش بسیار مهمی در فراخوانی محصولات غذایی در صورت معیوب بودن آنها دارد. استاندارد ردیابی جهانی GS1 نیز نقش اساسی ایفا می‌کند، زیرا بر اساس معیارهای جهانی ساخته‌شده است و می‌تواند دسترسی سریع به اطلاعات دقیق محصولات را تضمین کند و فراخوانی سریع و جامع محصولات را امکان پذیر می‌سازد. اما شاید مهم‌تر از آن، استانداردهای ردیابی GS1 کیفیت محصول را تضمین کرده و کنترل دقیق موجودی را تسهیل می‌کند؛ همچنین از فراخوانی و بازگردانی غیرضروری محصولات تا حد ممکن جلوگیری می‌کند.
درعین‌حال ردیابی می‌تواند به تقویت سلامت مواد غذایی به‌منظور محافظت از مصرف‌کنندگان و درعین‌حال حمایت از نام تجاری کمک کند.
سرمایه‌گذاری در قابلیت ردیابی مانند خرید بیمه است و این کاری است که صاحبان کسب‌وکار برای ماندن در این صنعت باید انجام دهند.