استانداردهای GS1

استانداردهای شناسایی

استانداردهای شناسایی GS1، استانداردهایی هستند که کدها یا کلیدهایی را برای شناسایی یکتا و بی‌ابهام موجودیت‌های مختلف در دنیای واقعی (مانند اقلام تجاری، واحدهای لجستیکی، مکان‌های فیزیکی، اسناد، روابط خدماتی و سایر موجودیت‌ها) تعریف می‌کنند تا از این کلیدها در سیستم‌های اطلاعاتی استفاده شود.

استانداردهای GS1 این قابلیت را فراهم می‌کنند تا برای شناسایی منحصربه‌فرد هر «چیز» یا به عبارت بهتر هر «موجودیت»، یک شناسه‌ی یکتای جهانی تخصیص داده شود. شناسه‌هایی که مطابق با استانداردهای GS1 به هر موجودیت می‌توان داد، با کمک «پیش‌شماره شرکتی GS1» صادر می‌گردند. هر شرکتی که عضو GS1‌ می‌شود، یک پیش‌شماره شرکتی منحصر‌به‌فرد دریافت می‌کند که با این کار، امکان شناسایی آن شرکت در تمام دنیا به‌صورت یکتا فراهم می‌شود.

این پیش‌شماره‌های شرکتی نیز از «پیشوند‌های کشوری و موضوعی GS1» گرفته می‌شوند که به کشورهای مختلف یا موضوعات و حیطه‌های خاص داده شده‌اند.

مهم‌ترین شناسه‌های GS1 به شرح زیر هستند:

استانداردهای ضبط خودکار داده‌ها

در سیستم GS1‌ از حامل‌های داده برای ضمیمه کردن شناسه‌ها و سایر اطلاعات تکمیلی به اقلام فیزیکی استفاده می‌شود. استانداردهای ضبط‌داده‌ها، مشخصات حامل‌های داده‌ای همچون کدمیله‌ای (بارکد)، دیتاماتریس و تگ‌های RFID را تعریف می‌کنند. شرایطی که پویشگرها، سخت‌افزارها و نرم‌افزارها بر اساس آن به استخراج اطلاعات از حامل‌های داده و استفاده از این اطلاعات می‌پردازند ، در این استانداردها ذکر می‌شود.

بارکدها

تگ‌های فرکانس رادیویی RFID

کد الکترونیکی محصول (EPC) و تگ شناسایی با فرکانس رادیویی (RFID): کد الکترونیکی محصول یا EPC پلی بین شناسه‌های مبتنی بر بارکد GS1 و تگ فرکانس رادیویی RFID برقرار می کند. 

استانداردهای اشتراک‌گذاری

استانداردهای GS1‌ در حوزه تبادل داده‌ها، شامل استانداردهایی درباره داده‌های اصلی، داده‌های تراکنش‌های تجاری، داده‌های رخدادهای فیزیکی و استانداردهای ارتباطی به‌منظور تبادل این داده‌ها بین شرکای تجاری است. سایر استانداردهای تبادل اطلاعات در سیستم GS1، شامل استانداردهایی در زمینه مکان‌یابی داده‌ها و استانداردهای اعتبارسنجی است که منجر به تضمین امنیت انتقال اطلاعات می شود.سازمانی جهانی GS1 به‌منظور به اشتراک­ گذاری داده­ ها بین همه بازیگران زنجیره تأمین استانداردهایی معرفی نموده است. این داده­ها دامنه وسیعی از سفارش‌های خرید و صورتحساب‌ها گرفته تا کاتالوگ‌های محصولات و گزارش‌های فروش را در بر می‌گیرد و در آن‌ها اطلاعات حیاتی قبل، همراه یا به دنبال کالاهای فیزیکی در تراکنش‌های تجاری جابه‌جا می‌شوند. GS1 برای طرف‌های تجاری ابزار مناسبی فراهم می‌سازد تا داده‌های تجاری را از یک برنامه کامپیوتری مستقیماً به برنامه کامپیوتری دیگری ردوبدل کنند.

این دسته از استانداردهای GS1 برای ساده‌سازی تبادل اطلاعات و داده‌های مهم تجاری بین شرکا و طرفین کاربرد دارند.

به اشتراک‌گذاری اطلاعات در زنجیره ‌تأمین به‌عنوان یک عامل هماهنگ ساز از اهمیت به سزایی برخوردار است. طبیعی است که اگر استاندارد واحدی در سطح جهانی برای تبادل اطلاعات وجود نداشته باشد اعضای زنجیره‌ تأمین نمی‌توانند با یکدیگر به‌صورت سیستماتیک و غیردستی در زمینه‌ی به اشتراک‌گذاری اطلاعات ارتباط برقرار نمایند.GS1 برای تبادل داده‌ها در زنجیره‌ تأمین استانداردهای جهانی وضع نموده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به استانداردهایی برای ایجاد داده باکیفیت در مورد محصولات و انتشار داده باکیفیت در زنجیره‌تامین و همچنین استانداردهایی برای تبادل الکترونیکی داده‌ها اشاره نمود.

تمام استانداردهای  GS1 به نوعی با داده­ های کسب‌وکار مرتبط هستند. اکثر داده‌های کسب‌وکار با موجودیت‌­هایی مانند اقلام تجاری، موجودیت­ های حقوقی، مکان ­ها و غیره همراه هستند. استانداردهای شناسایی GS1 زیربنای مهمی است که می‌توان آن را برای ایجاد داده ­های کسب‌وکاری که موجودیت­‌های غیر مبهم را به موجودیت‌­های واقعی مرتبط می‌سازند فراهم ­کند؛ بنابراین، استانداردهای شناسایی برای کلیه انواع داده­ های کسب‌وکار مانند داده‌­های داخلی و داده­‌های اشتراکی با مصرف‌کنندگان نهایی، استفاده می‌گردد. استانداردهای نگهداری GS1 همچنین تا آنجا که چنین داده­‌هایی از تعامل با جهان فیزیکی تولید می­شوند، مؤثر است.بر اساس استانداردهای تبادل و به اشتراک گذاری اطلاعات، اطلاعات محصول که شامل اطلاعات اصلی و تراکنشی و رویدادی است بر اساس یک سری قوانین و قواعد جمع آوری ،نگهداری و انتشار داده می‌شود.این دسته از استانداردها باعث بهبود و افزایش کیفیت اطلاعات برای تراکنش‌های B2B و B2C می‌شود تا مشتریان نهایی بتوانند به منبع قابل‌اعتماد اطلاعاتی کالا وصل شده و به اطلاعات مهم کالا دسترسی پیدا کنند.

نقش استانداردهای GS1 در خصوص به اشتراک‌گذاری اطلاعات کسب‌وکار زمانی است که از داده ­ها برای خودکارسازی تعامل مابین دو یا چند کاربر نهایی استفاده می‌شود. کاربران نهایی می­بایست در این مواقع نسبت به ساختار و داده‌های کسب‌وکار درک مشترکی داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 که محتوای داده ­های کسب‌وکار را تعریف می­کنند، منجر می‌شود. بعلاوه، کاربران نهایی می­ بایست یک روش ارتباطی مابین خود داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 برای ارتباط داده‌های کسب‌وکار منجر می‌شود. نهایتاً، ماهیت باز بودن زنجیره‌های تأمین نشان می‌دهد که ممکن است یک کاربر نهایی همیشه نداند که داده‌های کسب‌وکار را از کجا پیدا کند که این امر به استانداردهای اینترفیس GS1 برای اکتشاف داده‌ها و خدمات در زنجیره تأمین منجر می‌شود. در یک محیط بین‌المللی، چنین استانداردهایی باید تعامل نیاز جریان داده به‌صورت یکپارچه را در سراسر جهان با توجه به احترام به حاکمیت ملی و مقررات محلی حفظ کنند. این امر به اصول فدراسیون جهانی منجر می‌شود که سازمان جهانی GS1 با توجه به استانداردهای شناسایی و ضبط خودکار داده‌ها در این زمینه اقدام نموده است.

محتوای داده­‌های کسب‌وکار

استانداردهای GS1 برای سه دسته داده­‌های کسب‌وکار است که بین کاربران نهایی به اشتراک گذاشته می‌شود. این سه دسته داده عبارت‌اند از:

■ داده اصلی

■ داده تراکنشی

■ داده رویدادهای قابل‌ملاحظه و شفاف

استانداردهای به‌کارگیری

استانداردهای GS1‌ در حوزه تبادل داده‌ها، شامل استانداردهایی درباره داده‌های اصلی، داده‌های تراکنش‌های تجاری، داده‌های رخدادهای فیزیکی و استانداردهای ارتباطی به‌منظور تبادل این داده‌ها بین شرکای تجاری است. سایر استانداردهای تبادل اطلاعات در سیستم GS1، شامل استانداردهایی در زمینه مکان‌یابی داده‌ها و استانداردهای اعتبارسنجی است که منجر به تضمین امنیت انتقال اطلاعات می شود.سازمانی جهانی GS1 به‌منظور به اشتراک­ گذاری داده­ ها بین همه بازیگران زنجیره تأمین استانداردهایی معرفی نموده است. این داده­ها دامنه وسیعی از سفارش‌های خرید و صورتحساب‌ها گرفته تا کاتالوگ‌های محصولات و گزارش‌های فروش را در بر می‌گیرد و در آن‌ها اطلاعات حیاتی قبل، همراه یا به دنبال کالاهای فیزیکی در تراکنش‌های تجاری جابه‌جا می‌شوند. GS1 برای طرف‌های تجاری ابزار مناسبی فراهم می‌سازد تا داده‌های تجاری را از یک برنامه کامپیوتری مستقیماً به برنامه کامپیوتری دیگری ردوبدل کنند.

این دسته از استانداردهای GS1 برای ساده‌سازی تبادل اطلاعات و داده‌های مهم تجاری بین شرکا و طرفین کاربرد دارند.

به اشتراک‌گذاری اطلاعات در زنجیره ‌تأمین به‌عنوان یک عامل هماهنگ ساز از اهمیت به سزایی برخوردار است. طبیعی است که اگر استاندارد واحدی در سطح جهانی برای تبادل اطلاعات وجود نداشته باشد اعضای زنجیره‌ تأمین نمی‌توانند با یکدیگر به‌صورت سیستماتیک و غیردستی در زمینه‌ی به اشتراک‌گذاری اطلاعات ارتباط برقرار نمایند.GS1 برای تبادل داده‌ها در زنجیره‌ تأمین استانداردهای جهانی وضع نموده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به استانداردهایی برای ایجاد داده باکیفیت در مورد محصولات و انتشار داده باکیفیت در زنجیره‌تامین و همچنین استانداردهایی برای تبادل الکترونیکی داده‌ها اشاره نمود.

تمام استانداردهای  GS1 به نوعی با داده­ های کسب‌وکار مرتبط هستند. اکثر داده‌های کسب‌وکار با موجودیت‌­هایی مانند اقلام تجاری، موجودیت­ های حقوقی، مکان ­ها و غیره همراه هستند. استانداردهای شناسایی GS1 زیربنای مهمی است که می‌توان آن را برای ایجاد داده ­های کسب‌وکاری که موجودیت­‌های غیر مبهم را به موجودیت‌­های واقعی مرتبط می‌سازند فراهم ­کند؛ بنابراین، استانداردهای شناسایی برای کلیه انواع داده­ های کسب‌وکار مانند داده‌­های داخلی و داده­‌های اشتراکی با مصرف‌کنندگان نهایی، استفاده می‌گردد. استانداردهای نگهداری GS1 همچنین تا آنجا که چنین داده­‌هایی از تعامل با جهان فیزیکی تولید می­شوند، مؤثر است.بر اساس استانداردهای تبادل و به اشتراک گذاری اطلاعات، اطلاعات محصول که شامل اطلاعات اصلی و تراکنشی و رویدادی است بر اساس یک سری قوانین و قواعد جمع آوری ،نگهداری و انتشار داده می‌شود.این دسته از استانداردها باعث بهبود و افزایش کیفیت اطلاعات برای تراکنش‌های B2B و B2C می‌شود تا مشتریان نهایی بتوانند به منبع قابل‌اعتماد اطلاعاتی کالا وصل شده و به اطلاعات مهم کالا دسترسی پیدا کنند.

نقش استانداردهای GS1 در خصوص به اشتراک‌گذاری اطلاعات کسب‌وکار زمانی است که از داده ­ها برای خودکارسازی تعامل مابین دو یا چند کاربر نهایی استفاده می‌شود. کاربران نهایی می­بایست در این مواقع نسبت به ساختار و داده‌های کسب‌وکار درک مشترکی داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 که محتوای داده ­های کسب‌وکار را تعریف می­کنند، منجر می‌شود. بعلاوه، کاربران نهایی می­ بایست یک روش ارتباطی مابین خود داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 برای ارتباط داده‌های کسب‌وکار منجر می‌شود. نهایتاً، ماهیت باز بودن زنجیره‌های تأمین نشان می‌دهد که ممکن است یک کاربر نهایی همیشه نداند که داده‌های کسب‌وکار را از کجا پیدا کند که این امر به استانداردهای اینترفیس GS1 برای اکتشاف داده‌ها و خدمات در زنجیره تأمین منجر می‌شود. در یک محیط بین‌المللی، چنین استانداردهایی باید تعامل نیاز جریان داده به‌صورت یکپارچه را در سراسر جهان با توجه به احترام به حاکمیت ملی و مقررات محلی حفظ کنند. این امر به اصول فدراسیون جهانی منجر می‌شود که سازمان جهانی GS1 با توجه به استانداردهای شناسایی و ضبط خودکار داده‌ها در این زمینه اقدام نموده است.

محتوای داده­‌های کسب‌وکار

استانداردهای GS1 برای سه دسته داده­‌های کسب‌وکار است که بین کاربران نهایی به اشتراک گذاشته می‌شود. این سه دسته داده عبارت‌اند از:

■ داده اصلی

■ داده تراکنشی

■ داده رویدادهای قابل‌ملاحظه و شفاف