ردیابی جعبه‌های سریالی مواد غذایی مدت زیادی است که در صنایع گوشت گاو و طیور مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر ردیابی سریالی به یک الزام اجباری تبدیل شود، ممکن است در کل فضای صنعت غذایی پیاده‌سازی شود.
ایالات متحده پیشتر مقررات بارکد سریالی را در بازار دارو از طریق قانون امنیت زنجیره تأمین مواد مخدر اتخاذ کرده است. FDA با هدف معرفی سریال‌های کارتن و جعبه برای مقابله با داروهای بدون نسخه و جعلی و بهبود ایمنی دارو اقدام کرده است. در بخش مواد غذایی، جایی که زنجیره تأمین نیز بسیار پیچیده است و محصولات از سراسر جهان تهیه می شوند، این استدلال معتبر است.
تأیید اعتبار، ردیابی و رهگیری، تدارکات زنجیره تأمین و ایمنی جامع محصول در صنایع غذایی، برای محافظت از مصرف کنندگان، بهره وری عملیاتی و شهرت برند بسیار مهم است. پیش بینی دقیق چگونگی و زمان اجرای مقررات ایمنی مواد غذایی دشوار است، اما بسیاری از بازیگران صنعت معتقدند که الزامات بارکد سریالی ممکن است بخشی از قوانین ایمنی مواد غذایی شود. همانطور که در صنعت داروسازی شاهد آن هستیم، تأیید هویت پیشرفته و قابلیت ردیابی سریالی باعث می شود که واردکنندگان مواد غذایی تقلبی برای ورود به زنجیره تأمین دچار چالش شده و حاشیه سود کمتری را دریافت کنند.
بارکد سریالی چیست؟
شناسه‌ای كه بر روی كالاهای فوق چسبانده شده است، يك شماره 13رقمی شبيه GS1 است. با توجه به متغير بودن وزن هر بسته، برای هر تك بسته، شماره جداگانه تعيين شده، يعنی هيچ دو بسته‌ای شماره يكسان ندارند (GS1 اين شناسه‌ها را GTIN سريالی يا به اختصار SGTIN می نامد). اين شماره در بانك اطلاعاتي فروشگاه ذخيره می شود و با وزن و قيمت همين يك بسته مرتبط مي شود.
امنیت و آرامش روانی مشتری را در اولویت قرار دهید
تولیدکنندگان و تأمین کنندگان مواد غذایی می توانند قابلیت ردیابی بیشتری نسبت به سطح جعبه های مختلف را در طی عملکرد خود نشان دهند و آرامش خاطر را برای مشتریان آینده نگر و مشتریان موجود به ارمغان می آورد. اگر آنها قبل از ایجاد قوانین مرتبط بتوانند به این مهم دست یابند ، این به نفع شهرت برند نیز خواهد بود.
بارکد سریالی بسته‌های غذایی و برچسب زدن به وسیله کد QR می تواند اطلاعات را برای یک زنجیره تامین تهیه می‌کند و اطلاعات شفاف زنجیره تأمین را مستقیماً به مصرف کننده نهایی ارائه دهد.
با اخلاق مصرف کننده همسو باشید
مصرف کنندگان به طور فزاینده‌ای از اطلاعات ایمنی مواد غذایی در هنگام تصمیم‌گیری خرید فراتر می‌روند و محصولاتی را انتخاب می‌کنند که با ارزش‌ها و اعتقادات فردیشان همخوانی بیشتری داشته باشند.
سازمان های مواد غذایی که با رستوران‌ها و فروشگاه‌ها همکاری می کنند تا از فناوری پیشرفته ای مانند block chain استفاده کنند، می‌توانند داده‌های ردیابی داخلی و رهگیری خود را برای تهیه برنامه های اختصاصی مهار کنند، اطلاعاتی را در مورد منبع محصول، رعایت استانداردهای مواد غذایی یا حتی اطلاعات با جزیات بیشتری مانند مقدار قند یک بسته خاص از پرتقال در اختیار مصرف کنندگان قرار دهند. سریال سازی محصول برای ادغام موفق این فن آوری های هیجان انگیز بسیار مهم است.
زباله های مواد غذایی همچنان برای صنعت و جامعه به عنوان یک مسئله مطرح است و سازمان ملل متحد تخمین می زند که یک سوم از تمام مواد غذایی تولید شده سالانه به هدر می رود. اگرچه تلاش می شود در زمان مصرف میزان زایعات مواد غذایی کاهش یابد ، اما این موضوع اهمیت قابلیت ردیابی بیشتر در کل زنجیره های محصول و عرضه صنعت مواد غذایی را برجسته می کند. با ردیابی دقیق و مدیریت محصول ، کالاهای فرعی و سایر پسماندهای احتمالی، تولید کنندگان مواد غذایی می توانند بخشی از بازار ضایعات مواد غذایی با ارزش بالغ بر 47 میلیارد دلاری را تأمین کنند که قرار است طی یک دهه آینده 5 درصد دیگر افزایش یابد.
کاهش ضایعات مواد غذایی همچنین فرصتی را برای تولید کنندگان مواد غذایی برای شناسایی و باز کردن جریان های اضافی درآمد باز می کند. با پیاده سازی فناوری برای ردیابی و مدیریت محصولات و فرآورده های ارزشمند تولید مواد غذایی ، تولید کنندگان می توانند برنامه ریزی ، برنامه ریزی و ثبت مصرف و خروجی این فرایندها را انجام دهند.