برای برقرار شدن رديابی در زنجيره تأمين، پيش‌نيازها و الزاماتی وجود دارد. استاندارد رديابی GS1، فارغ از نوع تكنولوژی و امكاناتی كه به كار گرفته می شود، الزامات حداقلی برای برقرار شدن كامل رديابی در فرايندهای كسب‌وكار را تعريف می كند. اين استاندارد، يك استاندارد تركيبی متشكل از استانداردهای ديگر GS1 مانند كدهای ميله‌ای، EPCIS و eCom است. استاندارد رديابی GS1 با برقراری ارتباط بين جريان‌های فيزيكی و اطلاعاتی در زنجيره تأمين، چارچوبی برای سيستم‌های رديابی ايجاد می كند. اين موضوع، اطلاعات ضروری در اجرای فرايند فراخوان محصول را برای تمامی ذی نفعان و شركای تجاری حاضر در زنجيره تأمين فراهم می كند.

استاندارد جهانی رديابی GS1‌ مبنايی براي طراحی چك‌ليست رديابی GS1 است. اين چك‌ليست، سندی است كه برای  راهبری فرايند تحليل شكاف‌های اطلاعاتی در نقاط حياتی سيستم‌های رديابی استفاده می شود. شركت‌ها می توانند  به‌منظور تصديق و ارزيابی كيفيت و يكپارچگی فرايند رديابی سازمان خود، از اين چك‌ليست يا از راهنمايی متخصصين رديابی مستقر در مركز ملی شماره‌گذاری كالا و خدمات ايران (GS1 Iran) استفاده كنند.

traceability-trend

شكل 1: فرايند 5 مرحله‌ای استقرار رديابی

gs1_pizza_traceability

شكل 2: كاربرد كليدهای شناسايی در يك فرايند رديابی ساده

GS1-Traceability-data

شكل 3: داده‌های اصلی و تراكنشی در رديابی

اگرچه حجم وسيعی از داده‌ها و اطلاعات در بين شركای تجاری مبادله می شود اما داده‌هايی كه به فرايند رديابی مرتبط هستند را می توان در سه گروه زير تقسيم‌بندی كرد:

داده‌های اصلی: داده‌هايی كه در طول زمان، دائمی يا نسبتاً پايدار هستند و ويژگی هاي توصيفی محصولات، طرفين تجاری يا مكان‌های فيزيكی را ارائه می دهند. به عنوان مثال: نام شركت، اطلاعات تماس، آدرس و نظاير آن.

داده‌های تراكنشی: داده‌هايی درباره محصولات كه در فرايندها و جريان‌های كاری دنيای واقعی ايجاد می شوند. اين داده‌ها در زمان بارگيری و تخليه بار ذخيره می شوند و تراكنش‌های تجاری و فرايندهای كسب‌وكار را شكل می دهند. به عنوان مثال:  تاريخ توليد، بهترين تاريخ مصرف و مانند آن.

داده‌های مربوط به شفافيت رويدادها: داده‌هايی درباره جزئيات جريان فيزيكی محصولات و ساير دارايی ها كه به سؤالاتی همچون «چه‌چيزی؟، چه‌زمانی؟، كجا؟ و چرا؟» پاسخ می دهند. به عنوان مثال: گزارش دمای سيستم