در دنیایی که میزان اطلاعات تولیدشده در آن، لحظه‌به‌لحظه در حال افزایش است، استانداردهای GS1 کمک می کنند ، متوجه شویم کدام بخش از این اطلاعات، واقعاً مفید هستند. این استانداردها کمک می کنند زبان مشترکی برای شناسایی، ضبط و تبادل اطلاعات مربوط به زنجیره‌های تأمین و تقاضا در سراسر دنیا ایجاد شود تا مطمئن شویم که اطلاعات ضروری و کاربردی، به راحتی در دسترس هستند، دقیق و صحیح هستند و به راحتی فهمیده و استفاده می شوند. استانداردهای GS1 به چهار دسته کلی زیر تقسیم می شوند:
 استانداردهای شناسایی (شناسه‌ها)
در طول چهل‌وپنج سال گذشته از استانداردهای GS1 که با کلیدهای شناسایی GS1 شروع می‌شوند، به‌منظور تشخیص محصولات، واحدهای لجستیک، مکان‌ها، دارایی‌ها و روابط در سراسر اعضای زنجیره تأمین از تولیدکننده تا مصرف‌کننده استفاده شده است. کلیدهای شناسایی GS1 ارتباط بین یک قلم تجاری و اطلاعات مربوط به آن را ارائه می‌کند. این کلیدهای شناسایی پایه و اساس تمام استانداردهای GS1 هستند. همان‌طور که زنجیره تأمین جهانی تکامل یافته است، کلیدهای شناسایی GS1 نیز به‌منظور در برگرفتن دارایی‌ها، اسناد و همچنین همگام بودن با پیشرفت‌های تجاری گسترش یافته‌اند. یازده کلید شناسایی GS1 عبارت‌اند از: GTIN برای قلم تجاری، SSCC به‌منظور واحدهای لجستیکی، GIAI و GRAI برای دارایی‌های ثابت و برگشتنی، GLN جهت شناسایی هویت‌های حقیقی و حقوقی و مکان‌های فیزیکی و دیجیتالی و GDTI برای اسناد. |
 استانداردهای ضبط داده‌ها
استانداردهای GS1 برای ضبط داده‌ها با استفاده از بارکد و برچسب‌های EPC RFID حامل‌های داده GS1 به‌منظور شناسایی خودکار و ضبط اطلاعات استفاده می‌شوند. این حامل‌ها می‌توانند مقادیر گوناگون داده که مرتبط با فرآیندهای تجاری مختلف و نیازمندی‌های تجاری هستند را نگهداری کنند. داده‌های رمزگذاری شده در حامل‌های داده GS1 نه تنها به‌صورت منحصربه‌فرد محصولات را در هر سطح بسته‌بندی شناسایی می‌کنند، بلکه دسترسی به اطلاعات محصول و قابلیت دیدن حرکت محصول از طریق زنجیره تأمین را فراهم می‌کند. ۹ خانواده حامل داده در GS1 عبارت‌اند از: EAN, UPC, ITF-14, GS1-128, GS1 Databar, GS1 QR Code و GS1 Data Matrix barcodes و همچنین استانداردهای مربوط به EPC-enabled و برچسب‌های UHF RFID |
 استانداردهای اشتراک‌گذاری
استانداردهای GS1 به شرکت‌ها و شرکای تجاری این امکان را می‌دهد تا از یک زبان مشترک جهت شناسایی اقلام تجاری، ضبط اطلاعات در سراسر زنجیره تأمین و سپس به اشتراک‌گذاری این اطلاعات در سطح جهانی استفاده کنند. استفاده از استانداردهای GS1 پاسخ‌های مربوط به سؤالاتی از قبیل: “چه چیزی”، “کجا”، “چگونه”، چه زمان” و “چرا” از یک حرکت به‌خصوص محصول را از طریق زنجیره تأمین فراهم می‌کند. استانداردهای GS1 زمینه همکاری بین شرکای تجاری را فراهم می‌کند. به‌واسطه این همکاری، استانداردهای GS1 منجر به بهینه شدن زنجیره تأمین، تسهیل و افزایش کارایی در فرآیندهای کسب‌وکار می‌شوند. که درنهایت این موضوع باعث کاهش خطای انسانی و هزینه‌ها می‌شود. سه عنصر اصلی تبادل داده در GS1 عبارت‌اند از: مبادله داده‌های اصلی همراه با همگام‌سازی داده(GDSN)، تبادل داده‌های تراکنشی از طریق تبادل الکترونیکی داده(EDI) و سیستم تبادل اطلاعات EPCIS |
 استانداردهای کاربرد اطلاعات (به‌کارگیری)
استانداردهای GS1 در حوزه کاربرد، از ترکیب سه دسته استانداردهای فوق به دست می آیند و در فرایندهایی مانند ردیابی، مدیریت کیفیت داده‌ها و مدیریت کوپن‌های دیجیتالی استفاده می شوند. |
استانداردهای GS1 چگونه کار می کنند؟
استانداردهایGS1 با شناسایی محصولات، مکان‌ها دارایی ها و … به صورت یکتا، ضبط دقیق داده‌ها و تبادل الکترونیکی اطلاعات به صورت خودکار، بنیان اطلاعاتی مشترکی برای کسب‌وکارها ایجاد می کنند تا با استفاده از این بنیان مشترک، فرایندهای فیزیکی، اطلاعاتی و مالی خود را با سادگی و دقت بیشتر انجام دهند. علاوه بر این، کسب‌وکارها می توانند با ترکیب استانداردهای مختلف GS1، اثربخشی و کارآیی فرایندهایی مانند «فراخوان بازگشت محصول» را بهبود بخشند.
