استانداردهای GS1

استانداردهای شناسایی

استانداردهای شناسايی GS1، استانداردهايی هستند كه كدها يا كليدهايی را برای شناسايی يكتا و بی‌ابهام موجوديت‌های مختلف در دنيای واقعی (مانند اقلام تجاری، واحدهای لجستيكی، مكان‌های فيزيكی، اسناد، روابط خدماتی و ساير موجوديت‌ها) تعريف می‌كنند تا از اين كليدها در سيستم‌های اطلاعاتی استفاده شود.

استانداردهای GS1 اين قابليت را فراهم می‌كنند تا برای شناسايی منحصربه‌فرد هر «چيز» يا به عبارت بهتر هر «موجوديت»، يك شناسه‌ی يكتای جهانی تخصيص داده شود. شناسه‌هايی كه مطابق با استانداردهای GS1 به هر موجوديت می‌توان داد، با كمك «پيش‌شماره شركتی GS1» صادر می‌گردند. هر شركتی كه عضو GS1‌ می‌شود، يك پيش‌شماره شركتی منحصر‌به‌فرد دريافت می‌كند كه با اين كار، امكان شناسايی آن شركت در تمام دنيا به‌صورت يكتا فراهم می‌شود.

اين پيش‌شماره‌های شركتی نيز از «پيشوند‌های كشوری و موضوعی GS1» گرفته می‌شوند كه به كشورهای مختلف يا موضوعات و حيطه‌های خاص داده شده‌اند.

مهم‌ترین شناسه‌های GS1 به شرح زیر هستند:

استانداردهای ضبط خودکار داده‌ها

در سيستم GS1‌ از حامل‌های داده برای ضميمه كردن شناسه‌ها و ساير اطلاعات تكميلی به اقلام فيزيكی استفاده می‌شود. استانداردهای ضبط‌داده‌ها، مشخصات حامل‌های داده‌ای همچون كدميله‌ای (باركد)، ديتاماتريس و تگ‌های RFID را تعريف می‌كنند. شرايطی كه پويشگرها، سخت‌افزارها و نرم‌افزارها بر اساس آن به استخراج اطلاعات از حامل‌های داده و استفاده از اين اطلاعات می‌پردازند ، در اين استانداردها ذكر می‌شود.

بارکدها

تگ‌های فركانس راديويی RFID

كد الكترونيكی محصول (EPC) و تگ شناسايی با فركانس راديويی (RFID): كد الكترونيكی محصول يا EPC پلی بين شناسه‌های مبتنی بر باركد GS1 و تگ فركانس راديويی RFID برقرار می كند. 

استانداردهای اشتراک‌گذاری

استانداردهای GS1‌ در حوزه تبادل داده‌ها، شامل استانداردهايی درباره داده‌های اصلی، داده‌های تراكنش‌های تجاری، داده‌های رخدادهای فيزيكی و استانداردهای ارتباطی به‌منظور تبادل اين داده‌ها بين شركای تجاری است. ساير استانداردهای تبادل اطلاعات در سيستم GS1، شامل استانداردهايی در زمينه مكان‌يابی داده‌ها و استانداردهای اعتبارسنجی است كه منجر به تضمين امنيت انتقال اطلاعات می شود.سازمانی جهانی GS1 به‌منظور به اشتراک­ گذاری داده­ ها بین همه بازیگران زنجیره تأمین استانداردهایی معرفی نموده است. این داده­ها دامنه وسيعی از سفارش‌های خريد و صورتحساب‌ها گرفته تا كاتالوگ‌های محصولات و گزارش‌های فروش را در بر می‌گيرد و در آن‌ها اطلاعات حياتي قبل، همراه يا به دنبال كالاهاي فيزيكی در تراكنش‌هاي تجاری جابه‌جا می‌شوند. GS1 براي طرف‌های تجاری ابزار مناسبی فراهم می‌سازد تا داده‌های تجاری را از يك برنامه كامپيوتری مستقیماً به برنامه كامپيوتری ديگری ردوبدل كنند.

اين دسته از استانداردهای GS1 براي ساده‌سازی تبادل اطلاعات و داده‌های مهم تجاری بين شركا و طرفین كاربرد دارند.

به اشتراک‌گذاری اطلاعات در زنجیره ‌تأمین به‌عنوان یک عامل هماهنگ ساز از اهمیت به سزایی برخوردار است. طبیعی است که اگر استاندارد واحدی در سطح جهانی برای تبادل اطلاعات وجود نداشته باشد اعضای زنجیره‌ تأمین نمی‌توانند با یکدیگر به‌صورت سیستماتیک و غیردستی در زمینه‌ی به اشتراک‌گذاری اطلاعات ارتباط برقرار نمایند.GS1 برای تبادل داده‌ها در زنجیره‌ تأمین استانداردهای جهانی وضع نموده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به استانداردهایی برای ایجاد داده باکیفیت در مورد محصولات و انتشار داده باکیفیت در زنجیره‌تامین و همچنین استانداردهایی برای تبادل الکترونیکی داده‌ها اشاره نمود.

تمام استانداردهای  GS1 به نوعی با داده­ های کسب‌وکار مرتبط هستند. اکثر داده‌های کسب‌وکار با موجودیت‌­هایی مانند اقلام تجاری، موجودیت­ های حقوقی، مکان ­ها و غیره همراه هستند. استانداردهای شناسایی GS1 زیربنای مهمی است که می‌توان آن را برای ایجاد داده ­های کسب‌وکاری که موجودیت­‌های غیر مبهم را به موجودیت‌­های واقعی مرتبط می‌سازند فراهم ­کند؛ بنابراین، استانداردهای شناسایی برای کلیه انواع داده­ های کسب‌وکار مانند داده‌­های داخلی و داده­‌های اشتراکی با مصرف‌کنندگان نهایی، استفاده می‌گردد. استانداردهای نگهداری GS1 همچنین تا آنجا که چنین داده­‌هایی از تعامل با جهان فیزیکی تولید می­شوند، مؤثر است.بر اساس استانداردهای تبادل و به اشتراک گذاری اطلاعات، اطلاعات محصول که شامل اطلاعات اصلی و تراکنشی و رویدادی است بر اساس یک سری قوانین و قواعد جمع آوری ،نگهداری و انتشار داده می‌شود.این دسته از استانداردها باعث بهبود و افزایش کیفیت اطلاعات برای تراکنش‌های B2B و B2C می‌شود تا مشتریان نهایی بتوانند به منبع قابل‌اعتماد اطلاعاتی کالا وصل شده و به اطلاعات مهم کالا دسترسی پیدا کنند.

نقش استانداردهای GS1 در خصوص به اشتراک‌گذاری اطلاعات کسب‌وکار زمانی است که از داده ­ها برای خودکارسازی تعامل مابین دو یا چند کاربر نهایی استفاده می‌شود. کاربران نهایی می­بایست در این مواقع نسبت به ساختار و داده‌های کسب‌وکار درک مشترکی داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 که محتوای داده ­های کسب‌وکار را تعریف می­کنند، منجر می‌شود. بعلاوه، کاربران نهایی می­ بایست یک روش ارتباطی مابین خود داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 برای ارتباط داده‌های کسب‌وکار منجر می‌شود. نهایتاً، ماهیت باز بودن زنجیره‌های تأمین نشان می‌دهد که ممکن است یک کاربر نهایی همیشه نداند که داده‌های کسب‌وکار را از کجا پیدا کند که این امر به استانداردهای اینترفیس GS1 برای اکتشاف داده‌ها و خدمات در زنجیره تأمین منجر می‌شود. در یک محیط بین‌المللی، چنین استانداردهایی باید تعامل نیاز جریان داده به‌صورت یکپارچه را در سراسر جهان با توجه به احترام به حاکمیت ملی و مقررات محلی حفظ کنند. این امر به اصول فدراسیون جهانی منجر می‌شود که سازمان جهانی GS1 با توجه به استانداردهای شناسایی و ضبط خودکار داده‌ها در این زمینه اقدام نموده است.

محتوای داده­‌های کسب‌وکار

استانداردهای GS1 برای سه دسته داده­‌های کسب‌وکار است که بین کاربران نهایی به اشتراک گذاشته می‌شود. این سه دسته داده عبارت‌اند از:

■ داده اصلی

■ داده تراکنشی

■ داده رویدادهای قابل‌ملاحظه و شفاف

استانداردهای به‌کارگیری

استانداردهای GS1‌ در حوزه تبادل داده‌ها، شامل استانداردهايی درباره داده‌های اصلی، داده‌های تراكنش‌های تجاری، داده‌های رخدادهای فيزيكی و استانداردهای ارتباطی به‌منظور تبادل اين داده‌ها بين شركای تجاری است. ساير استانداردهای تبادل اطلاعات در سيستم GS1، شامل استانداردهايی در زمينه مكان‌يابی داده‌ها و استانداردهای اعتبارسنجی است كه منجر به تضمين امنيت انتقال اطلاعات می شود.سازمانی جهانی GS1 به‌منظور به اشتراک­ گذاری داده­ ها بین همه بازیگران زنجیره تأمین استانداردهایی معرفی نموده است. این داده­ها دامنه وسيعی از سفارش‌های خريد و صورتحساب‌ها گرفته تا كاتالوگ‌های محصولات و گزارش‌های فروش را در بر می‌گيرد و در آن‌ها اطلاعات حياتي قبل، همراه يا به دنبال كالاهاي فيزيكی در تراكنش‌هاي تجاری جابه‌جا می‌شوند. GS1 براي طرف‌های تجاری ابزار مناسبی فراهم می‌سازد تا داده‌های تجاری را از يك برنامه كامپيوتری مستقیماً به برنامه كامپيوتری ديگری ردوبدل كنند.

اين دسته از استانداردهای GS1 برای ساده‌سازی تبادل اطلاعات و داده‌های مهم تجاری بين شركا و طرفین كاربرد دارند.

به اشتراک‌گذاری اطلاعات در زنجیره ‌تأمین به‌عنوان یک عامل هماهنگ ساز از اهمیت به سزایی برخوردار است. طبیعی است که اگر استاندارد واحدی در سطح جهانی برای تبادل اطلاعات وجود نداشته باشد اعضای زنجیره‌ تأمین نمی‌توانند با یکدیگر به‌صورت سیستماتیک و غیردستی در زمینه‌ی به اشتراک‌گذاری اطلاعات ارتباط برقرار نمایند.GS1 برای تبادل داده‌ها در زنجیره‌ تأمین استانداردهای جهانی وضع نموده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به استانداردهایی برای ایجاد داده باکیفیت در مورد محصولات و انتشار داده باکیفیت در زنجیره‌تامین و همچنین استانداردهایی برای تبادل الکترونیکی داده‌ها اشاره نمود.

تمام استانداردهای  GS1 به نوعی با داده­ های کسب‌وکار مرتبط هستند. اکثر داده‌های کسب‌وکار با موجودیت‌­هایی مانند اقلام تجاری، موجودیت­ های حقوقی، مکان ­ها و غیره همراه هستند. استانداردهای شناسایی GS1 زیربنای مهمی است که می‌توان آن را برای ایجاد داده ­های کسب‌وکاری که موجودیت­‌های غیر مبهم را به موجودیت‌­های واقعی مرتبط می‌سازند فراهم ­کند؛ بنابراین، استانداردهای شناسایی برای کلیه انواع داده­ های کسب‌وکار مانند داده‌­های داخلی و داده­‌های اشتراکی با مصرف‌کنندگان نهایی، استفاده می‌گردد. استانداردهای نگهداری GS1 همچنین تا آنجا که چنین داده­‌هایی از تعامل با جهان فیزیکی تولید می­شوند، مؤثر است.بر اساس استانداردهای تبادل و به اشتراک گذاری اطلاعات، اطلاعات محصول که شامل اطلاعات اصلی و تراکنشی و رویدادی است بر اساس یک سری قوانین و قواعد جمع آوری ،نگهداری و انتشار داده می‌شود.این دسته از استانداردها باعث بهبود و افزایش کیفیت اطلاعات برای تراکنش‌های B2B و B2C می‌شود تا مشتریان نهایی بتوانند به منبع قابل‌اعتماد اطلاعاتی کالا وصل شده و به اطلاعات مهم کالا دسترسی پیدا کنند.

نقش استانداردهای GS1 در خصوص به اشتراک‌گذاری اطلاعات کسب‌وکار زمانی است که از داده ­ها برای خودکارسازی تعامل مابین دو یا چند کاربر نهایی استفاده می‌شود. کاربران نهایی می­بایست در این مواقع نسبت به ساختار و داده‌های کسب‌وکار درک مشترکی داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 که محتوای داده ­های کسب‌وکار را تعریف می­کنند، منجر می‌شود. بعلاوه، کاربران نهایی می­ بایست یک روش ارتباطی مابین خود داشته باشند که این امر به استانداردهای GS1 برای ارتباط داده‌های کسب‌وکار منجر می‌شود. نهایتاً، ماهیت باز بودن زنجیره‌های تأمین نشان می‌دهد که ممکن است یک کاربر نهایی همیشه نداند که داده‌های کسب‌وکار را از کجا پیدا کند که این امر به استانداردهای اینترفیس GS1 برای اکتشاف داده‌ها و خدمات در زنجیره تأمین منجر می‌شود. در یک محیط بین‌المللی، چنین استانداردهایی باید تعامل نیاز جریان داده به‌صورت یکپارچه را در سراسر جهان با توجه به احترام به حاکمیت ملی و مقررات محلی حفظ کنند. این امر به اصول فدراسیون جهانی منجر می‌شود که سازمان جهانی GS1 با توجه به استانداردهای شناسایی و ضبط خودکار داده‌ها در این زمینه اقدام نموده است.

محتوای داده­‌های کسب‌وکار

استانداردهای GS1 برای سه دسته داده­‌های کسب‌وکار است که بین کاربران نهایی به اشتراک گذاشته می‌شود. این سه دسته داده عبارت‌اند از:

■ داده اصلی

■ داده تراکنشی

■ داده رویدادهای قابل‌ملاحظه و شفاف