تضمین سلامت در زنجیره تأمین مواد غذایی چگونه تحقق می‌یابد؟
تحقیقات شخصی در مورد آلرژی به مواد غذایی باعث شد تا یک سرمایه‌گذار اطلاعات بیشتری در مورد زنجیره تأمین موادغذایی و عدم شفافیت درروند کار (تولید مواد غذایی) کسب کند. شرکت مزارع وایتل یک کد قابل اسکن برای تخم‌مرغ‌های خود ارائه می‌دهند که به‌وسیله آن مشتریان می‌توانند مزرعه را شناسایی کنند و از نوع تغذیه مرغ‌ها و روند تولید تخم‌مرغ آگاهی کامل کسب کنند.
روند آینده زنجیره تأمین مواد غذایی
روند آینده زنجیره تأمین مواد غذایی شامل موارد زیر است:
آبزی‌پروری: ماهی و غذاهای دریایی کشاورزی
کشاورزی احیاکننده: حفظ سلامتی خاک و محتوای مواد معدنی، کاهش نیاز به کودهای شیمیایی
بلاک چین: امکان ردیابی بیشتر مواد غذایی از منبع تولید تا زمان مصرف
با همه بحث در مورد غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی، مواد غذایی ارگانیک، مواد طبیعی همه ما می‌توانیم نسبت به چیزی که می‌خوریم آگاهی کسب کنیم.
به گفته خانم گابریل روبنشتاین که اخیراً با او صحبت کردم همه‌چیز در مورد تهیه مواد غذایی است، که در جستجوی قطعنامه های مربوط به چالش‌های سلامتی خود ، کشف کرد که زنجیره تأمین مواد غذایی ما واقعاً چقدر مبهم است و این برای ما ، اقتصاد یا سیاره مناسب نیست.
روبنشتاین گفت ، “من شخصاً آلرژی پزشکی دارم و مشکلات پزشکی زیادی داشتم، به‌طوری‌که ،” وقتی‌که توانستم تفاوت یک تخم‌مرغ معمولی با یک تخم‌مرغ مزارع وایتل را دریابم و من فهمیدن که به یک ماده غذایی (تخم‌مرغ) حساسیت نداشتم بلکه به هورمون حساسیت دارم و این مسئله باعث تعجب من شد.
روبنشتاین فهمید که دقیقاً چگونه غذای ما از منبع آن به بشقاب ما منتقل می‌شود – مهم نیست که این ماده غذایی گیاه، ماهی یا گوشت باشد.
او می‌گوید: همه ما سالم‌تر خواهیم بود و غذای مغذی بیشتری مصرف می‌کنیم ، اگر در تولید غذا شفافیت وجود داشته باشد.
الی روبنشتاین مدافع بهداشت نیست بلکه یک کارآفرین و سرمایه‌گذار مانند پدر مشهور خود، دیوید روبنشتاین و یک شاغل و یک زن فعال است که برای تهیه غذای شخصی‌اش مانند مادرش در آلاسکا شکار و ماهیگیری می‌کند. او بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت مانا شرکا است. که تصمیم گرفت انرژی ، منابع و عقل شگرف خود را در شکل‌گیری ماننا به‌عنوان “یک شرکت مدیریت دارایی متعهد به ارائه زنجیره تأمین مواد غذایی شفاف‌تر، از تولید تا بشقاب به مصرف‌کنندگان” قرار دهد.
او یک سرمایه‌گذار معمولی نیست. روبنشتاین صرفاً روی تأمین مواد غذایی متمرکز است و می‌خواهد موضوعات مرتبط با این صنعت را به‌طور کامل درک کند، بنابراین وی در دانشگاه پوردو موفق به کسب یک فوق‌لیسانس علوم اقتصاد کشاورزی در دانشگاه شد و با اشتیاق در زمین‌های کشاورزی با مزرعه‌داران یا با ماهیگیران درحالی‌که چکمه‌های ضد آب خود را پوشیده بود صحبت می‌کرد.
در ادامه خانم روبنشتاین به سوالات پاسخ دادند
زنجیره تأمین مواد غذایی چیست؟
روبنشتاین زنجیره تأمین مواد غذایی را به چهار بخش تقسیم کرد:
الف) منبع: زمین، یا ماهیگیران و قایق‌های آن‌ها.
ب) پردازش: خانم روبنشتاین اصرار داشت”هیچ‌چیز بدی برای پردازش نیست این‌جایی است که آن‌ها مواد را می‌آورند ، تا بتوانند به توزیع‌کننده تحویل دهند.
ج) توزیع: یعنی تولیدکننده مواد غذایی یا تأمین‌کننده مواد غذایی تجاری.
د) برند مصرف‌کننده: مواد غذایی در این قسمت بسته‌بندی می‌شود و آن را به فروشگاه‌ها یا رستوران‌ها می‌برند.
در حال حاضر مواد غذایی ما چه اشکالی دارد؟
وی گفت: علاوه بر این مواد غذایی که پرورش می‌یابند، هورمون‌ها و مواد شیمیایی زیادی نیز همراه با مواد غذایی پرورش می‌یابند، این فرآیند فاقد شفافیت و قابلیت ردیابی است، و بنابراین، ما نمی‌دانیم که چه چیزی واقعا می‌خوریم. او گفت که شفافیت و قابلیت پیگیری امکان دید مسیر غذا از منبع به بشقاب را فراهم خواهد کرد و باعث ایجاد و افزایش اعتماد مصرف‌کننده خواهد شد. به‌عنوان‌مثال، یکی از شرکت‌های زیرمجموعه آن‌ها، برای هر تخم‌مرغ یک کد اختصاص داده است، بنابراین شما می‌توانید ببینید که مرغ‌ها در کدام مزرعه پرورش داده شد، چه غذایی خوردند و چه فرآوری بر روی تخم‌مرغ انجام‌شده است.
آیا غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی، خوب یا بد هستند؟
روبنشتاین تاکید کرد: “من فکر می‌کنم این مسئله که چگونه مردم کشورهای درحال‌توسعه را تغذیه کنیم در مقابل اینکه چگونه سلامت زنجیره تامین مواد غذایی در کشورهای توسعه‌یافته را ارتقا دهیم، باید از هم جدا شویم”. او گفت که مردم برای نسل‌ها، بذر مغذی تهیه‌کرده‌اند، بنابراین هیچ‌چیز جدیدی نیست و همه گزینه‌ها برای اینکه چگونه مواد مغذی بیشتری به مردم در هر منطقه به دست آورند باید موردبررسی قرار گیرند. در بازارهای درحال‌توسعه ظهور مصرف‌کننده می‌خواهند مواد غذایی سالم‌تری استفاده کنند.
تأثیر تغییرات آب‌وهوا در زنجیره تأمین مواد غذایی چیست؟
به نظر روبنشتاین ، “مشکل این نیست که ما مواد غذایی را از دست می‌دهیم بلکه مسئله این است که عدم تطابق بین تولید و جایی که جمعیت وجود دارد.” وی تأکید کرد که بررسی منبع دانش و اطمینان از اینکه کشاورزان و ماهیگیران ازجمله این منابع برای به دست آوردن بهترین اطلاعات استفاده کنند مهم است.
آخرین روندهای زنجیره تأمین مواد غذایی چیست:
به گفته روبنشتاین ، سه روند در زنجیره تأمین مواد غذایی وجود دارد که باید آن‌ها را مورد توجه قرار دهیم:
الف) آبزی‌پروری ، یا ماهی‌های دریایی و غذاهای دریایی، که به گفته وی روشی پایدار برای جمع‌آوری ماهی بیشتر به‌ویژه برای مناطقی که دسترسی آسان به این پروتئین حیاتی ندارند.
ب) کشاورزی احیاکننده ، که تمرکز آن بر حفظ سلامت خاک و محتوای مواد معدنی است. از این طریق محصولات زراعی سالم‌تر، کاهش نیاز کودهای شیمیایی که افزایش بازدهی، انعطاف‌پذیری در برابر ناپایداری اقلیم و سلامتی و نشاط بیشتر برای کشاورزی و جوامع را ارائه می‌دهد.
ج) بلاکچین ، که فکر می‌کند قابلیت ردیابی بیشتر از زمان تولید غذا تا بشقاب شمارا فراهم می‌کند.
یک نکته مهم در مورد گفتگوی من با الی روبنشتاین این است که برچسب زدن مواد غذایی فعلی به‌درستی به ما نمی‌گوید که غذاها از کجا آمده‌اند و ما باید روی یافتن آن تمرکز کنیم تا کاملاً درک کنیم که چه چیزی را بخوریم و برای خانواده‌هایمان بخریم.