بن، یک برگه یا سند هزینه دیجیتالی یا کاغذی است که در نقطه فروش، به جای پرداخت نقدی یا برای دریافت قلم به صورت رایگان، می‌توان از آن استفاده کرد. شناسایی بن‌ها در سطح محلی انجام می‌شود. بنابراین، سازمان‌های عضو GS1 در هر کشور، مسئول تعیین ساختار داده‌های مربوط به بن در آن کشور هستند.
هدف از شماره‌گذاری بن‌ها و علامت‌گذاری آن‌ها با نمادهای کدمیله‌ای، تسریع و مکانیزه‌کردن فرآیند مدیریت بن در نقطه فروش است. علاوه‌براین، هزینه‌های ناشی از مرتب‌کردن بن‌ها، مدیریت پرداخت‌های تولیدکنندگان و تهیه گزارش درباره مبادله اوراق بهادار با پول نیز برای صادرکنندگان بن و خرده‌فروشان، کاهش می‌یابد.
تمام استانداردهای مربوط به بن‌ها در سیستم GS1، برای شناسایی و تصدیق اعتبار بن‌ها کاربرد دارند (برای مثال؛ برای بررسی این موضوع که آیا قلمی که بن آن را پوشش دهد در سفارش مشتری وجود دارد یا خیر).
در صورتی که یک تولیدکننده برای محصولات خود بن صادر کرده باشد و نیاز باشد که توزیع‌کنندگان و خرده‌فروشان، ارزش و اعتبار این بن‌ها را بررسی کرده و تأیید کنند، تولیدکننده موظف است توزیع‌کننده و خرده‌فروش را از قبل درباره صدور بن‌ها آگاه نماید تا اطلاعات بن‌ها را به پایگاه داده‌های نقطه فروش اضافه کرده و آن‌ها را به‌روزرسانی کنند.
از شماره بن در سیستم GS1 برای شماره‌گذاری بن‌های تخفیف (مانند: بلیط‌هایی با ارزش پولی، کارت‌های هدیه، بن کتاب، کالابرگ مواد غذایی، بن تخفیف بر اساس سابقه خرید، ژتون ناهار و بن‌های تأمین اجتماعی) استفاده می‌شود.
ساختار شماره‌های بن در سیستم GS1 به‌گونه‌ای است که یکتابودن این شماره‌ها را در میان تمام شماره‌های سیستم GS1 تضمین می‌نماید؛ به شرط آن‌که فقط در محدوده رایج پولی سازمان عضو GS1 استفاده شوند.
